Ըստ ինձ մարդ պետք է շատ սիրի ինքը իրեն, քանի որ ինքնասիրությունը մարդուն երջանիկ է դարձնում, երբ մարդ ինքը իրեն սիրում է փորձում է անել ամեն հնարավոր բան, որպեսզի երջանկանա: Մարդ ինչքան էլ երջաիկ լինի միևնույն է կարող է տխուր լինել, որովհետև երջանկությունը տևում է երկար, իսկ տխրությունը կարճաթև է: Տխրությունը կանցնի, իսկ երջանկության զգացումը... Continue Reading →
Ազատություն և բարոյականություն
Պատասխանել հետևյալ հարցերին․ Արդյո՞ք մարդն ազատ է իր գործողություններում։ Չէ՞ որ մարդը ենթարկվում է հասարակական և իրավական նորմերին։ Իմ կարծիքով մարդկանց մեծամասնությունը ազատ չէ իր գործողությունների մեջ, քանի որ մարդիկ վախենում են հասարակության կարծիքից և քննադատություններից. Արդյո՞ք մարդը չունի կամքի ազատություն էգոիստ լինել-չլինելու հարցում։ Բոլորը ունեն իրավունք ինքնուրույն որոշելու լինել էգոիստ թէ ոչ: Երբեմն մարդիկ... Continue Reading →
Եթե չարություն չլիներ․․․․
Եթե չարություն չլիներ ըստ ինձ անհետաքրքիր կդառնար աշխարհը։ Որոշ չափով սուտ պետք է լինի, նկատի ունեմ այն աննշան ստերը։ Ըստ ինձ գոյություն չունեն ամբողջովին չար կամ ամբողջովին բարի մարդիկ ամեն մարդու մեջ կա և բարություն և չարություն մեկի մոտ ավելի քիչ մեկի մոտ ավելի շատ։ Չար և Բարի կոչվածը շատ հարաբերական է ասված և ամեն... Continue Reading →
Էգոիզմ և Ալտուիզմ
Ըստ ինձ պետք չի լինել ալտուիզմ, քանի որ մարդ պետք է մտածի նաև իր անձի մասին այլ ոչ թե ուրիշների։ Նաև պետք էլ չի լինել չափից շատ էգոիստ մարդ պետք է առաջնահերթ մտածի իր անձի մասին հետո մյուսների։ Ինձ թվում է, որ ալտուիզմները ուզում են բարի թվան մյուսների աչքին, բայց ոչ բոլորը։ Իհարկե լինում են... Continue Reading →
Բարի և Չար
Մարդիկ բաժանվում են 2 տեսակի չափից շատ էգոիստ և ուղղակի որոշ չափով։ Ըստ ինձ չափից շատ էգոիստները թողնում են իրենց շրջապատող մարդկանց վրա նրանց վատ էներգիան, և փորձում են մյուսներին էլ այդպիսին դարձնեն իրենց արարքներով։ Ես ինքս չափից դուրս էգոիստ չեմ, ես ինձ սիրում և դրա հետ մեկ տեղ վարվում եմ մարդկանց հետ այնպես ինչպես... Continue Reading →
Գեղագիտական ճաշակ և իդեալ
Միջնադարի գեղագիտական իդեալն աստվածայինն է, հոգևորը, իսկ բնական-մարմնականը համարվում է անկատար, որը պատկերելու ոչ արժանի է համարվել: Ճարտարապետական կառույցները՝ եկեղեցիները, վեր են խոյանում իրենց շրջապատող բնական միջավայրի հետ: Դիմապատկերում ամենակարևոր դետալ են համարվել աչքերը՝ որպես հոգու հայելիներ, որոնք պատկերվել են երբեմն անբնականորեն մեծ, միշտ արտահայտիչ՝ ստվերում թողնե;ով քիթը, շուրթերը և այլն: Մարդկանց մարմինը սովորաբար պատկերվել... Continue Reading →
Կրոն
Կրոն, հասարակական գիտակցության ձև, աշխարհայացք է, որը հիմնված է գերբնական ուժերի, աստվածությունների նկատմամբ ունեցած հավատի վրա։ Կրոնը կարելի է սահմանել նաև որպես Մարդու և Աստծո միավորման մասին գիտություն (ըստ քրիստոնյա հեղինակ և ճարտասան Լակտանտիոսի ).:Կազմակերպված երկրպագում վերին կամ գերբնական ուժերին։ Կրոնը ոչ միայն հիմնված է գերբնական ուժերի նկատմամբ հավատի վրա, այլ նաև սահմանում է որոշակի վերաբերմունք... Continue Reading →
Անահիտ Չրաղյան 